به طور معمول در حقوق کیفری صرف عمل مجرمانه برای مجازات کافی نیست یعنی اینطور نیست
که ملاک مقنن ،مثالً در سرقت یا تخریب ،صرف بردن مال یا خراب کردن عمدی باشد،بلکه
همیشه عوامل جانبی نیز در نظر یک مقنن برای جرم انگاری و تعیین مجازات موردتوجه
قرارمی گیرد. مثالً مقنن گاهی مواقع سمت مرتکب را از عوامل مشدده در برخی از جرائم
می داند.
و در نظرش ارتکاب کلاهبرداری توسط یک کارمند دولت نسبت به یک مجرم عادی
مستحق مجازات بیشتری می باشد و یا ارتکاب جرم در برخی زمانهای خاص را سبب تشدید
مجازات می داند اما گاهی مواقع مقنن نگاهی خاص به برخی مکانها دارد و بعضی مکانها را
شرط تحقق جرم خاصی می داند و یا ارتکاب جرم در برخی مکانها را مشمول کیفیات مشدده
می داند.
برخی مکانها در دید مقنن دارای یک حرمت و تقدس شرعی است که ارتکاب جرم در آن مکانها
بخاطر تقدس شرعی آن مکان مشمول تشدید قرار گرفته و مجازات آنها با
جرمی که خارج از این اماکن ارتکاب می یابد فرق میکند.ویا برخی مکانها به لحاظ تقدس
عرفی که دارند مورد توجه مقنن هستند مثالً سرقت از منزل ، به دلیل شکستن حریم خانه از
کیفیات مشدده برای جرم محسوب می شود و یا سوگند دروغ در دادگاه خود موجب مجازات
سوگند دروغ، می شود و یا مکانهای نظامی بخاطر ضرورتهای حفاظتی و امنیتی مورد توجه
خاص قانونگذار هستند و یا برخی مکانها بخاطر سهولت ارتکاب جرم در آن مکانها مورد
توجه مقنن بوده تا با حمایت هرچه بیشتر از آن مکانها ارتکاب جرم را به حداقل برساند مثلا
سرقت از مناطق خاصی از قبیل: مناطق زلزله زده، جنگ زده، سیل زده،
آتش سوزی و محل تصادف رانندگی موجب تشدید مجازات دانسته شده که تبعاً تشدید مجازات
بخاطر دفاع کمتر بزه دیده و سهولت ارتکاب جرم در این مکانها بوده.