مسئولیت به معنای اصطلاحی در حقوق نیز از وجه تسمیهی لغوی آن دور نیفتاده و به معنای
لزوم پاسخگویی اشخاص در قبال اقدامات خود در برابر جامعه و دیگران است و در تعریف
مسئولیت گفته اند : مسئولیت عبارت است از وجود تعهد به انجام یا عدم انجام کاری و تحمل آثار و
ضمانت اجراهای مقرر در صورت نقض این تعهد. یا اینکه مسئولیت یعنی تعهد به پاسخگویی به نتایج
حاصل از عمل خود.
در کتب حقوقی تقسیم بندیهای مختلفی از مسئولیت نظیر مسئولیت اخلاقی و قانونی(حقوقی)
صورت گرفته است. رایجترین این تقسیم بندیها، تقسیم مسئولیت به مسئولیت مدنی، کیفری و
انتظامی است.
با ورود عنصر (تقصیر) به نهاد مسئولیت کیفری، مسئولیت معنوی و شخصی هم رسماً به قلمرو حقوق
جزا وارد شد و عرصه را بر مسئولیت مادی و عینی تنگ و محدود ساخت. تقصیر در آغاز تنها در قالب سوء
نیت (تقصیر عمدی) شناخته میشد و مسئولیت کیفری هم خاص جرایم عمدی بود؛ امارفته رفته این
عنصر اشکال و قالبهای جدیدتری چون خطایی جزایی (تقصیرغیرعمدی) و عمد متجاوز از قصد و
سوء نیت احتمالی را پذیرفت و بالتبع به مسئولیت کیفری تنوع و تکثر بیشتری بخشید.