در شاخه های مختلف علمی، انحصار نیز به معنای مختلفی آمده است:انحصار در صنعت آن
است که فقط یک عرضه کننده یا تولید کننده باشد و برای آن عوض مناسب وجود ندارد و
هم زیستی با دیگر موسسات بسیار مشکل است.
در اقتصاد، انحصار یعنی آن که فقط یک فروشنده وجود داشته باشد و آن چه که در حقوق
تعریف شده است؛ فعالیتی است که در آن شخص به مقدار کافی قدرت بازاری را در
اختیار دارد قدرتی که عهده دار بالا بردن قیمت هاست.
پاره ای از نویسندگان گفته اند: وضعیتی است که در آن تنها یک فروشنده، کنترل تمامی
تولید یک کالا یا خدمت معینی را در دست داشته باشد بدین قرار، قادر خواهد
بود مقدار تولید و قیمت کالای انحصاری را در جهت تامین منافع خود تعیین کند.
دیگران انحصار را شکلی از ساختار بازار که یک شرکت یا تنها چند موسسه محدود
بر فروش کلییک محصول یا خدمات مسلط می شوند، براساس مقررات
(آنتی تراست) اگر اشخاص با ائتالف یاتوطئه، قدرت حذف رقیبان را از بخشی از تجارت
یا بازرگانی، بدست آورند. با این شرط که آنها نیز دارای این گونه قدرت باشند که به عنوان
گروه بتوانند رقابت بالقوه یا واقعی را از بین ببرند،هم چنین مشروط بر این که با قصد و نیت
از آن قدرت استفاده کنند، انحصارگری تحقق می یابد.