با ظهور صنعت چاپ و امکان نشر آسان کتب علمی و ادبی و هنری، سرقت و سوءاستفاده از
آثار فکری دیگران نیز میسر شد. و کم کم صاحبان اندیشه و هنر دریافتند که برای حفظ
دستاوردهای فکری خود میبایست سازوکاری فراهم آورند. این نهضت ابتدا موجب فراهم
آمدن زمینه برای صدور گواهینامه هایی از سوی سالطین اروپایی، تحت عنوان حق امتیاز
گردید. این رویه هم منافع دارنده گواهی را فراهم میساخت و هم امکان کنترل اندیشه ها از
سوی حکام را به وجود میآورد. این حمایتها کم کم به وضع قوانین ملی انجامید که از آن
میان میتوان به اولین قانون موضوعه برای حمایت از اختراعات به سال 1474 در ونیز اشاره
کرد. قانونی که حقوق انحصاری الزم را برای مخترع برای مدت 10 سال فراهم میساخت. و
به دنبال آن در سال 1624 در انگلستان حمایت از مالکیت فکری در قالب حمایت از اختراعات
آغاز و منتهی به وضع قانون حق مؤلف در 1709 و به تدریج سرایت این حرکت به کشورهای
دیگر گردید. به طوری که امروز شاهد نهادینه شدن این تأسیس حقوقی در تمامی کشورها
هستیم.