وقتی سخنی از جاسوسی به میان می آید، ذهن عامه ی مردم که اطلاعات کمی از جزئیات
این جرم دارند بیشتر متوجه شبکه ها و سازمان های جاسوسی معروف کشورهای مختلف می
شود. با این حال نباید تصور کرد که جاسوسی در سطح دنیا محدود به این سازمان ها می شود
بلکه این جرم در کشورهای مختلف توسط افراد و سازمان های گوناگون ارتکاب می یابد و
در دهه ی هشتاد میالدی به دلیل رشد ارتکاب این جرم در این دهه آن را دهه ی جاسوسی
نامیده اند.جرم جاسوسی شباهت زیادی به جرم خیانت به کشور می باشد. معیارهای
ارائه شده برای بزه جاسوس عبارت از معیار عینی یا ذهنی و ملیت می باشد. مقنن فرانسوی
برای تمایز جاسوسی از خیانت به کشور به معیار ملیت پناه برده است و قانون گذار ایرانی هنوز
به انتخاب ایده ای در این زمینه اقدام نکرده است.
در زمینه رکن مادی، حقوق کیفری ایران و فرانسه دارای شباهت ها و وجوه افتراقی است.
جمع آوری اطالعات، انتقال اطالعات و ورود به اماکن ممنوعه در زمره موارد مشابه و در
مقابل تسلیم سرزمین، نیروهای مسلح، تجهیزات، اشتغال به یک فعالیت جهت اخذ و تسلیم
اطالعات و نیز ارائه اطالعات نادرست به مسئولین می تواند در زمره وجوه افتراق باشد. در
زمینه رکن معنوی نیز با آنکه حقوق فرانسه علی االصول به سوء نیت عام اکتفا نموده ولیکن در
حقوق ایران عالوه بر سوء نیت عام، سوء نیت خاص ضروری شمرده شده و عالوه بر آن در
مواردی )م 505 .ق. م ا( انگیزه مجرمانه نیز ضروری تشخیص داده شده است.